Asylum Of Fear
Escape Stories
(Horror Stories)
🎨 Decor: 10/10
🧩 Gameflow: 7,5/10
📖 Storyline: 8/10
💀 Fearfactor: 6/10
📅 5 augustus 2023
🧑🏻🤝🧑🏻 4 pers.
🔓 Gehaald
💰 € 169 (voor 4 pers.)
🕘 90 minuten
Escape Stories (Horror Stories)
www.escape-stories.de
Obere Sehlhofstraẞe 5
42289 Wuppertal
Tel: +49 020225314151
E-mail: info@escape-stories.de

Geen boerkameneer met smartphone. Wel een clown…?
In januari 2023 waren we in Griekenland en speelden daar The Sanatorium van Lockhill. Niet lang nadat we terug waren in Nederland hoorden we dat er een kopie van deze kamer in het Duitse Wuppertal zou komen met de naam Asylum Of Fear. The Sanatorium was voor ons een grote tegenvaller en is één van de weinige kamers in Athene die ik echt niet leuk vond om te spelen. Echter zag ik toen wel de potentie én ergens had ik de hoop dat ze in Duitsland de kamer zouden plussen én dat het wél een hele toffe ervaring zou worden. Om te bekijken of de Duitsers dat gelukt was moeste we natuurlijk naar Wuppertal om Asylum Of Fear te gaan spelen bij Escape Stories (afdeling: Horror Stories). We stelde een team samen van vier personen en reden naar Wuppertal.
Met een beetje geluk kun je gratis voor de deur parkeren. Met pech duurt het wellicht even voordat je een parkeerplaats gevonden hebt dus trek daar wat extra tijd voor uit. Asylum Of Fear begint vervolgens meteen. Je staat voor de deur en bij de deur hangt een brief die je zelf moet lezen met daarin de regels en voorwaarden voor het spel. Ook staan er kluisjes waar je je waardevolle spullen in op kunt bergen. Je moet ten slotte een formulier tekenen, op de deur kloppen en dan begint je avontuur. Ik vind dit ontzettend gaaf én deze manier van starten brengt een bepaalde spanning met zich mee. In deze regio (lees: Benelux/Duitsland) zie je dit bijna nooit en is er altijd een ontvangstruimte met een gamehost die nog even wat babbelt. Dus dit maakt de start al best uniek. Overigens kun je nog wél naar het toilet, nadat je binnen bent.
We wandelen het dorp Floresti binnen én het dorp voelt al direct sinister en grimmig. We zijn opzoek naar het Floresti Asylum wat al sinds de jaren 80 gesloten is. Er gaan geruchten rond dat vroeger Dokter Sterling onmenselijke experimenten uitvoerden in deze instelling. Wij zijn benieuwd óf dat waar is en of we meer geheime kunnen ontdekken in het verlaten illustere gebouw.
Wat direct opvalt én wat tevens een groot verschil is met The Sanatorium in Athene is het decor. Het decor is bij Asylum Of Fear prachtig. Het dorp, waar je enkel doorheen loopt, is al super mooi gemaakt én vervolgens is de kamer zelf zeer gedetailleerd gethematiseerd en gedecoreerd. Daarbij draagt het gebruik van licht en geluid bij aan de spannende sfeer én dat is uitzonderlijk goed gedaan hier. Waar in Athene de muziek gewoon oorverdovend hard staat en de hele kamer volgespoten wordt met mist waardoor je géén hand voor ogen meer ziet, is hier in Duitsland heel subtiel gebruik gemaakt van muziek en rookeffecten, waardoor de sfeer écht veel spannender, realistischer en gewoonweg passender is.
De spanning is groot en dat komt ook omdat je weet dat je ongure figuren tegen gaat komen in het asylum. Er wordt een beroep gedaan op je interactievaardigheden, want de verschillende figuren hebben een andere aanpak nodig en hierover wordt je in het begin gebrieft. De acteurs zitten ontzettend goed in hun rol en jagen je de stuipen op het lijf. Ik denk dat deze manier van acteren/bangmaken in een escape room de engste is die je in deze regio tegen kunt komen én dat het het dichtst in de buurt komt van horror escape rooms, zoals deze in bijvoorbeeld Griekenland voorkomen. Persoonlijk vind ik dat in Asylum Of Fear beter en origineler wordt gescared en geacteerd dan in The Sanatorium, maar dat zou ook een momentopname kunnen zijn geweest. Daarbij is de kans dat je ‘gepakt wordt’ bij The Sanatorium minimaal én hier bij Asylum Of Fear loop je een héél groot risico om ‘gepakt’ te worden, dus tip: speel mee en houdt je aan de interactieregels.
Wat een minpunt blijft voor beide kamers is de puzzels wat mij betreft. Bij zowel The Sanatorium als Asylum Of Fear worden ongeveer dezelfde puzzels gebruikt. Op de beginpuzzels na zijn deze volledig uit thema en verhaal. Het voelt gewoon als wat random puzzels die je moet oplossen en dat doet wat mij betreft ontzettend af aan het belevingsgehalte van de kamer. Daarnaast – en dat is smaak – vind ik ze gewoon niet leuk om te doen. Veel is trial and error, zoeken en ‘als-die-naast-die-zit-mag die-niet-naast-die’-achtige puzzels en dat zijn gewoon niet zo mijn puzzels. Als jij dit wél leuk vind, dan is dit wellicht nog meer jouw kamer.
De spelflow is wél een heel stuk beter bij Asylum Of Fear dan bij The Sanatorium. Dit heeft alles te maken met de sturing die de kamer zelf geeft en de feedback als je een bepaalde puzzel hebt opgelost vanuit de kamer zelf. In The Sanatorium waren we ooit een kwartier bezig met een puzzel en liepen we naar het hintsysteem om te vragen wat we fout deden. Vervolgens gaf het hintsysteem aan dat we de puzzel al 10 minuten goed hadden opgelost en dat er ergens in stilte een kastje was opengegaan. Dat is hier bij Asylum Of Fear niet het geval. Het word direct duidelijk als je iets goed hebt opgelost én wat er dan opengaat óf gebeurd.
Je speelt Asylum Of Fear volledig lineair wat betekent dat je eerst de ene puzzel moet oplossen voordat je door kunt met de volgende puzzel. Dit maakt dat ik aan zou raden om deze kamer niet met meer dan vier personen te spelen. Wij stonden al vaak te kijken naar hoe een teamgenoot een puzzel aan het oplossen was en hoewel ik dat niet zo’n ramp vind, weet ik dat veel escapers dat niet zo chill vinden. Daarbij zijn de ruimtes hier zeer klein in sta je elkaar al snel in de weg. Tel daarbij op dat er nog meer mensen dan alleen jouw team in de kamer zijn, dan wordt het al snel een drukke boel.
Binnen de gegeven tijd wisten we uit Asylum Of Fear te ontsnappen en hebben we nog kort nagepraat met onze acteurs/gamehosts. Het napraten is wat kortaf en er is niet écht een napraatruimte óf gelegenheid om wat te drinken. Dat is dan weer een beetje jammer. Desalniettemin hebben een hele toffe ervaring gehad én dat is natuurlijk super.
In deze review heb ik vooral veel de vergelijking gemaakt tussen de kopie (Asylum Of Fear) en het origineel (The Sanatorium). Concluderend, zou ik vooral mee willen geven dat je beter Asylum Of Fear kunt gaan spelen dan The Sanatorium, want de kopie is beter dan het origineel (helaas). Wat ik begrepen heb van onze gamehost gaan ze in de toekomst Asylum Of Fear nog meer plussen en dus ook de puzzels aanpakken én dat zou dus helemaal geweldig zijn.
Al bij al; Asylum Of Fear is een super spannende en gave beleving, die je absoluut moet gaan doen als je van horror-belevingen houdt. Het decor en de sfeer (door o.a. licht en geluid) zijn geweldig. Deze kamer is, denk ik, het engste wat je in deze regio kunt krijgen en daarom zou ik zeker aanraden om deze te gaan spelen, zodat je dit eens kunt ervaren (je moet geen angsthaas zijn).
Enkele tips voor mensen die interesse hebben om deze kamer te willen spelen:
- Speel deze kamer met niet meer dan vier personen i.v.m. lineair spelverloop en bewegingsruimte;
- Speel deze kamer i.p.v. het origineel (The Sanatorium van Lockhill in Athene);
- Speel deze vooral als je van horror-belevingen houdt;
- Lees je vooraf goed in, want je begint direct en krijgt niet écht een introductie van het verhaal;
- Houdt je tijdens het spel goed aan de interactieregels, want anders wordt je écht gepakt.
Escape Stories (afdeling: Horror Stories), bedankt voor het bieden van zo’n toffe horrorbeleving zo dicht in de buurt. We hebben het erg naar ons zin gehad bij jullie.
