The Cellar

Wijnen, wijnen, wijnen

Je wordt vastgepakt, meegesleurd, weggeduwd en nog veel meer… The Cellar is – by far – de meest fysieke kamer die we in Griekenland hebben gespeeld gedurende onze escapetrip naar Athene. Met drie personen (ons team: ‘De Drie Duitsers’) speelde we deze kamer bij Last Wish ter afsluiting van onze tweede dag. Het was onze achtste kamer van de trip.

Bij andere escape rooms in Athene werden we al gewaarschuwd; Er zijn in Griekenland twee type escape rooms: 1. De kamers waar ze je willen laten schrikken, 2. De kamers waar het draait om fysiek contact. Als voorbeeld van die laatste categorie werd altijd ‘The Cellar’ van Last Wish genoemd. Grieken zijn bijzondere mensen én zijn altijd opzoek naar hoe iets nóg extremer kan. Dus voor Griekse begrippen valt The Cellar wel mee. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen, dat ik door het ge-waarschuw me ernstig zorgen begon te maken over de aard van deze kamer. Uiteindelijk is dat nergens voor nodig geweest. Wat overigens niet wegneemt dat er weldegelijk spraken was van veelvuldig fysiek contact.

We stonden voor de deur bij Last Wish en er werd opengedaan door een vrouw die vluchtig naar buiten kwam lopen en de deur achter haar dichttrok. ‘Just for your clarity’, zei ze, ‘there is a lot of physical contact in this escape room.’ Vervolgens riep ze dat als de bel zou gaan, we onszelf binnen zouden mogen laten. Ze deed de deur weer open, ging naar binnen en trok deze weer achter haar dicht. In andere reviews van The Cellar had ik iets gelezen over ‘overleg’ omtrent het fysieke contact. Bij ons was het louter een mededeling. Laat ik zeggen dat ze hiermee de toon goed wist te zetten, want bij ons alle brak nu het angstzweet uit én we begonnen afspraken te maken over wanneer we eruit zouden stappen én wanneer niet… Toen ging de bel 😅.

In thema werden we binnen gelaten en liepen we achter de acteur aan naar de gevel en voordeur van de wijnbar. Hij vertelden ons dat in de kelder van deze bar voor het laatst drie vermiste personen zijn gezien. Aan ons de taak om te onderzoeken hoe en wat. Voor de bevolking van het Britse dorpje, was het zo klaar als een klontje; er is helemaal niets aan de hand én niets te zoeken voor ons in de bar en wijnkelder. Onze acteur was zelf ook wijnmaker en liet ons zijn wijn proeven, voordat we de bar zouden betreden. Deze borrel konden we goed gebruiken 🍷.

Het valt op dat deze kamer goed gedecoreerd en gethematiseerd is. In Griekenland liggen de standaarden voor decoratie en afwerking wat lager dan in Nederland, dus voor Griekse begrippen is deze kamer echt héél mooi. Voor Nederlandse maatstaven is het prima. De sfeer wordt goed neergezet door licht- en geluidseffecten. Het is niet persé een doodenge sfeer, maar je voelt je ook niet helemaal comfortabel terwijl je door de bar loopt. Je komt direct in aanraking me de acteurs in deze kamer, die je proberen te verjagen uit de bar. Dit gaat gepaard met grof geweld. In het begin vooral richting meubels en dergelijke, maar later in de kamer ook richting jou als speler.

Ikzelf kon alles wat ze deden prima hebben. Ja, ik ben over de grond heen gesleurd en mijn schoen is uitgetrokken. Echter merkte ik snel dat alles met grote zorgvuldigheid en veiligheid gebeurde. Het ging nooit écht té ver en het deed nooit pijn. Een teamlid van ons kon er wat minder goed tegen én was oprecht ontzettend bang en gechoqueerd. Hem hebben ze ook met rust gelaten m.b.t. fysiek contact. Dit geeft voor mij aan, dat ze héél goed aanvoelen wat ze wel en niet kunnen maken/doen.

De puzzels in de kamer zijn pittig, vooral onder de dreiging die gedurende de gehele kamer aanwezig is. Vaak werden we weer geconfronteerd met een grote hoeveelheid Griekse logica (= puzzels, waarvan wij de logica nu nog niet begrijpen). Gelukkig werden we zowel door het hintsysteem als door de acteurs telkens de goede richting in ‘geduwd’. Zoals bij haast alle kamers in Athene los je de puzzels lineair op, wat inhoudt dat je eerst het ene doet voordat je door kunt met het andere. Hierom kun je deze kamer het beste spelen met maximaal vier personen.

Het eindspel is gaaf én wild. Alle remmen gaan hier los én dat zorgt voor een hoge dosis adrenaline. Helemaal aan het einde wordt het verhaal ook nog mooi rond gemaakt. Het is ontzettend knap dat naast al het geweld én de moeilijke puzzels, het verhaal gedurende het spel overeind blijft.

Na de game, worden we ontzettend vriendelijk te woord gestaan door al het personeel van Last Wish wat aanwezig was. We hebben gezellig gekletst. Aan het einde merk je hoe goed er op ons is gelet én hoe voorzichtig en weloverwogen de acteurs te werk gaan m.b.t. het fysieke contact.

Al bij al; Een prima kamer qua decor en concept. Je moet je wel kunnen overgeven aan het fysieke contact in deze kamer. Als je dat echt niet fijn lijkt, moet je deze laten schieten. De puzzels zijn moeilijk, maar wel te doen met de hints die je krijgt. Ik zou niet persé voor The Cellar naar Athene vliegen, maar als je in de buurt bent óf een escapevakantie doet, zou ik ‘m absoluut meepakken. Het is weer eens even helemaal wat anders.

Enkele tips voor mensen die interesse hebben om deze kamer te willen spelen:

• Als je niet van fysiek contact houdt in een escape room, moet je deze kamer niet doen óf bij de reservering al aangeven dat je niet aangeraakt wilt worden;
• Speel deze kamer met maximaal vier personen i.v.m. lineaire puzzels;
• Blijf jezelf tijdens het spelen, de gamehosts en acteurs kunnen prima omgaan met jouw grenzen en respecteren die ook.

Beste mensen van Last Wish, bedankt voor jullie gastvrijheid en vriendelijkheid. We hebben het erg naar ons zin gehad bij The Cellar. Graag komen we nog eens terug om jullie andere kamers te spelen. Αντίο!