The Litchver Woodland (Theory III)

The Leader, The Map-Carrier, The Translator and The Big Guy

Één jaar geleden, op 1 januari 2022, speelde ik mijn nummer één kamer; dé kamer die ik voortaan zou noemen als mensen aan mij zouden vragen: ‘Wat is nou de beste of leukste escape room die je ooit hebt gespeeld?’. Het heeft een jaar stand gehouden, maar helaas is die kamer van de troon gestoten tijdens onze escapetrip in Griekenland. Specifiek, door ‘The Litchver Woodland (Theory III)’ van Ban Bang Theory. Deze kamer speelde we op de vierde dag in Athene als dag afsluiter. Het was de vijftiende kamer van de trip.

Met de formatie De Drie Duitsers (3 personen) gingen we kamperen in het Litchver bos. Hiervoor hadden we afgesproken met een lokale inwoner, Derek, die ons meer kon vertellen over het bos en de mysteries die het bos verhullen. Omdat Derek enkel de Griekse taal machtig is, gaan we met een tolk naar hem toe. De tolk, George,  staat ons buiten op te wachten. Door de andere kamer van Ban Bang Theory, die we eerder deze trip speelde, waren we al gewend aan het spelen met en tolk. Met George is het meteen comfortabel. Hij voelt direct aan als een teamlid van De Drie Duitsers.

De introductie van het spel wordt verzorgd door Derek én vertaald door George. Er blijkt een hoop mis te zijn in het bos. Toch besluiten we te gaan. We kunnen nog even onze spullen opbergen én naar het toilet voor we naar The Litchver Woodland vertrekken. En dan begint het… We worden direct geconfronteerd met één van de mooiste scenes die ik ooit heb gezien, laat staan waar ik heb ingezeten. Alles voelt even onwerkelijk.

Het decor is fenomenaal 🤩. Het is niet alleen super mooi en realistisch, want ik heb oprecht getwijfeld of we in een echt bos stonden. Het is ook creatief bedacht. Ik wil niets verpesten, dus ik kan het niet spoilen, maar als je er bent begrijp je vast wat ik bedoel. De gehele kamer is niet super groot, maar er is onwijs goed gebruik gemaakt van de ruimte én originele trucage. De licht- en geluidseffecten zijn on point. De gehele sfeer ademt ‘mysterieus bos’.

Ik heb niet het idee dat we hier echt gepuzzeld hebben. De acties die we moesten ondernemen waren zó natuurlijk in het verhaal verweven, dat het als logische handelingen aanvoelden. Hierdoor beleef je echt het verhaal en dat is zo ontzettend tof.

Het verhaal is simpel, maar daardoor duidelijk en goed te volgen. Net als bij een film zitten er plottwists in én … ik kan het weer niet spoilen, maar er zit in deze kamer een filmische scene, waar ik echt kippenvel van kreeg 😍. Deze én de eerste scene (die ik al eerder benoemde) zijn de beste twee scenes in een escape room, die ik ooit heb gezien én waar ik me ook echt onderdeel van heb gevoeld. Nog nooit heb ik zo sterk het gevoel gehad dat ik in een film zat, als in deze kamer.

Dit is niet een kamer die je de stuipen op het lijf wil jagen. Dit is een mooie horror/thriller escape room. De scares – als je het zo al kunt noemen – zijn super gedoseerd en verfijnd. Het is écht een functionele toevoeging en géén ‘schrik-maar-raak-voor-een-knaak’ principe. Voor Griekse maatstaven (en misschien zélfs ook voor Nederlandse) zou deze kamer bestempelt kunnen worden als niet eng, maar spannend. Én toch is dit de horror waar ik van houd. Ik hoef niet om de vijf minuten twee meter in de lucht te vliegen. Ik vind het gevoel van spanning en (op een positieve manier) ongemakkelijkheid veel mooier en leuker. In deze kamer is zo’n gevoel ook veel beter op zijn plaats.

The Litchver Woodland was voor ons niet alleen een horror/thriller-ervaring, maar ook een comedy. Dit kwam door ons geadopteerde teamlid, George, de tolk. Hij voelde ons als groep perfect aan en paste zich naadloos aan ons aan. Naast louter het vertalen van de teksten en de gesproken woorden, was hij part of the team. Als wij bang waren, was hij ook bang. Als wij een grapje maakte, maakte hij ook grapjes en lachte mee. Gedurende het spel veranderde zelfs onze namen: The Leader, The Map-Carrier, The Translator and The Big Guy. Bedenk zelf maar wie wie zou kunnen zijn. Ik heb bijna medelijden met de Grieken, die deze kamer zonder tolk spelen. George was écht een geweldige toevoeging aan onze beleving!

Aan het einde ga je nog even naar een climax die ervoor zorgt dat je vol adrenaline uit de kamer komt. Wat een fantastische ervaring was dit! We praten na met de acteurs en George, die mede-eigenaar blijkt te zijn. Het wordt zo gezellig dat aan de volgende groep gevraagd wordt of ze later willen starten (alles kan in Griekenland 😅). Hoe de mensen van Ban Bang Theory over escape rooms praten, daar wordt ik bijna emotioneel van. Zoveel liefde en passie voor het vertellen en laten beleven van een verhaal, wauw!

Al bij al; Dit is mijn nieuwe nummer één escape room. Er zijn zoveel factoren die deze escape room tot een grandioze ervaring maken: de filmische scenes, het decor, het verhaal, de puzzels die zo goed in thema zijn dat ze niet eens aanvoelen als puzzels, de acteurs, de tolk (je extra teamlid), de gedoseerde engheid, de sfeer, ect, ect. Als je ervan houdt om de hoofdrol te spelen in je eigen film, dan MOET je deze kamer gaan spelen.

Enkele tips voor mensen die interesse hebben om deze kamer te willen spelen:

• Speel deze kamer met maximaal vier personen i.v.m. lineair verhaal;
• Deze kamer kun je best spelen, ook al ben je wat banger aangelegd;
• Vergeet niet te genieten tijdens het spelen;
• Doe George de groeten van mij, als je erheen gaat;
• Speel deze kamer als afsluiter (van een dag óf van een trip), want dit zal je grande finale worden!

Beste mensen van de Ban Bang Theory, beste George, bedankt voor het bieden van deze geweldige ervaring! Als jullie theory II gaan openen, komen wij graag weer terug naar Athene én misschien al wel eerder om deze kamer nog een keer te doen. Wij hebben het ontzettend naar ons zin gehad én ik hoop dat nog vele mensen dat bij jullie mogen en kunnen hebben. Σας ευχαριστώ!